Η Συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου

Με χρονική αφετηρία το 1994, η Συλλογή ∆.∆ασκαλόπουλου αποτελεί σήμερα ένα ευρύ σύνολο έργων σύγχρονης τέχνης από κορυφαίους καλλιτέχνες της διεθνούς και ελληνικής εικαστικής σκηνής. Τα έργα της συλλογής αντικατοπτρίζουν τους καίριους προβληματισμούς της τέχνης κατά τις πρόσφατες δεκαετίες, εστιάζοντας στο ανθρώπινο σώμα ως πηγή δημιουργίας αλλά και ως πεδίο υπαρξιακών, κοινωνικών και ιδεολογικών μαχών. Πολλά από τα σπουδαιότερα ονόματα της μεταπολεμικής και σύγχρονης τέχνης εκπροσωπούνται στο εσωτερικό της – μορφές των οποίων το έργο και οι ιδέες διέπλασαν τις μετέπειτα καλλιτεχνικές γενιές και εξακολουθούν να διαπλάθουν τους καλλιτέχνες του σήμερα.

Η εσωτερική πυξίδα της συλλογής είναι στραμμένη προς τον ορίζοντα της ανθρώπινης κατάστασης, αυτού του στοιχειακού, αρχέγονου και διαχρονικού ζητήματος. Παρότι τα έργα που την απαρτίζουν ανήκουν χρονολογικά στις τελευταίες δεκαετίες, ο προσανατολισμός της αυτός την κρατά μακριά από τις εφήμερες αισθητικές ή κοινωνικές τάσεις του παρόντος.

Κεντρική θέση σε αυτή κατέχουν οι εγκαταστάσεις και τα γλυπτά μεγάλων διαστάσεων, αλλά και το σχέδιο, το κολάζ, ο κινηματογράφος και το βίντεο.

Εκθέσεις της Συλλογής ∆.∆ασκαλόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί στα Whitechapel Gallery, Λονδίνο (2010-2011), Guggenheim Museum, Μπιλμπάο (2011) και Scottish National Gallery of Modern Art, Εδιμβούργο (2012-2013).

Βασικές Αρχές της Συλλογής

Ο συλλέκτης μιλά για τη δράση του

Θαυμάζω την έμπνευση και τη δημιουργικότητα που αποτελούν γνωρίσματα της ανθρώπινης ύπαρξης, της περίπλοκης και ανεξήγητης πραγματικότητας του ανθρώπινου όντος. Αυτού του πεπερασμένου, ευάλωτου οργανισμού που, παρότι φέρει έμφυτη την επίγνωση των ορίων, του αναπόδραστου τέλους του, είναι συγχρόνως ικανός να οραματίζεται, να επινοεί, να φαντάζεται, να εφευρίσκει. Η ύπαρξή του μαρτυρά την ακλόνητη θέλησή του να κυριαρχήσει επί παντός ακατανόητου, να επιβληθεί στο απερίγραπτα σύνθετο περιβάλλον του – αυτό το πλάσμα, που ωθούμενο από τη θέλησή του να ζήσει, να αισθανθεί, να απολαύσει και να δημιουργήσει μπορεί να τα βγάλει πέρα με κάθε αναποδιά, να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο είτε το υψώνει ο κόσμος γύρω του είτε ο ίδιος ο εαυτός του.

Μέσω της συλλογής μου επιχειρώ να αναδείξω τις απεικονίσεις αυτής της πραγματικότητας, αυτού του μυστηρίου όπως το βλέπω να διαγράφεται στο έργο τέχνης. Με το να εντάσσω διαφορετικά έργα σε διαλεκτικές σχέσεις επιχειρώ να δημιουργήσω σύνολα εικόνων που μιλούν για τον αιώνιο ανταγωνισμό μεταξύ ζωής και θανάτου, ματαιότητας και αθανασίας, να σκιαγραφήσω έτσι τον αγώνα του ανθρώπου και τη φυσική τάση του προς την αισιοδοξία, τον μόχθο του έναντι του μηδενισμού και της εγκατάλειψης.

Βασική συλλεκτική αρχή

Η Συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου στηρίζεται στο αξίωμα που θέλει το συλλέγειν να αποβλέπει στην οικοδόμηση ενός σύνθετου δικτύου σχέσεων μεταξύ εικαστικών έργων, η σημασία των οποίων ως διασυνδεδεμένου συνόλου και άρα ως ενιαίου σώματος ξεπερνά κατά πολύ το άθροισμά τους ως επιμέρους έργων-μονάδων στο εσωτερικό της συλλογής. Αξίζει να σημειώσει κανείς ότι ετυμολογικά η λέξη συλλέγω δηλώνει μια από κοινού αφήγηση.

Η Συλλογή ως θεματοφύλακας ιδεών

Ο ρόλος που επιθυμεί να διαδραματίσει η Συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου δεν είναι άλλος από εκείνον ενός προσωρινού θεματοφύλακα των μεγάλων ιδεών και της ανθρώπινης δημιουργικότητας στη φυσική, απτή εκδήλωσή τους. Για να αγγίξουν, όμως, αυτές το μέγιστο της επιρροής τους, είναι πρώτα απαραίτητο να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους αποδέκτες, πράγμα που αποτελεί και στόχο της Συλλογής Δ.Δασκαλόπουλου.

Η Συλλογή Δ.Δασκαλόπουλου ακολουθεί ανοιχτή πολιτική δανεισμού που στηρίζεται στην πεποίθηση ότι τα νοήματα και οι επιδράσεις του έργου τέχνης οφείλουν να είναι διαθέσιμα σε ένα κατά το δυνατόν ευρύτερο κοινό και, άρα, το ίδιο το έργο δεν πρέπει να μένει εγκλωβισμένο και αδρανές μέσα στο σκοτάδι των κιβωτίων αποθήκευσης.

Για σχεδόν 30 χρόνια, η Συλλογή έχει προβεί στον δανεισμό 200 και πλέον έργων σε περισσότερα από 120 ιδρύματα διεθνούς κύρους σε 5 ηπείρους, ενώ έχει παράλληλα αξιοποιηθεί από διάφορα μουσεία ως πρώτη ύλη για εκθέσεις που ενσαρκώνουν διαφορετικές επιμελητικές προσεγγίσεις της.

Φυσική εξέλιξη αυτής της νοοτροπίας αποτελεί η απόφαση για δωρεά του μεγαλύτερου μέρους της Συλλογής σε δημόσιους οργανισμούς.